Clarie Pieters is deze laatste twee dagen de journalist onderweg en zij laat ons lezen hoe ze deze derde wandeldag heeft beleefd.
‘En van je hela hola..’ en ‘we gaan nog niet naar huis’ wordt al enthousiast door een groepje vóór mij gezongen als ik van de parkeerplaats naar Boscafé de Busjop loop, waar de start is van de avondvierdaagse. Dit groepje heeft er heel veel zin in en dat geldt ook voor mij en nog vele anderen. De goden zijn ons goed gezind. Na het dreigende weer en code oranje van het KNMI is er geen vuiltje aan de lucht en begin ik aan de route van 12,5 km. Het ruikt fris, alles is groen en de vogels begroeten hun deelnemers met vrolijk uitbundig gezang.
De deelnemers van alle afstanden starten in dezelfde richting, waardoor het een drukke vrolijke boel is. Een kleinzoon die met zijn oma voor het eerst de 5 km loopt, glundert trots en verheugt zich op de medaille die lonkt. Ik word ingehaald door iemand die een Johnnie Walker shirt draagt (merknaam scotch Whisky). Hopelijk loopt hij nog recht over de finish. De route loopt richting de Spar naar Nunhem. Ik steek de Roggelseweg veilig over (met dank aan de verkeersregelaar). Genietend van mooie beekdalen, kom ik langs de bekende markante plekjes van het Leudal zoals de Koebrug, Sint Ursula of Leumolen, Litsberg en Servaas kapel (witte kapel) in Nunhem. Niet langs de geijkte paden, maar via kleine smalle schitterende paadjes waarvan ik het bestaan niet kende. Ik waan me in de jungle. Een eindje verder word ik verwelkomd door de mensen die elk jaar trouw een extra waterpost bemannen en een gezellig praatje houden.
Weer verder en alweer over smalle mooie paadjes. Ik heb geen flauw idee waar ik ben. Maar al gauw, hoor ik het verkeer dat over de Roggelseweg rijdt en word ik weer netjes naar de overkant gebracht. En hoera….. de pauzeplek, met lekkere limonade, een lolly en alweer een gezellig praatje. De vrolijkheid spat eraf.
De laatste kilometers loop ik genietend van de mooie natuur met een schitterende avondzon. Ik voel me herboren. Begon ik toch enigszins gestrest door de waan van alledag, ik eindig ontspannen en herboren. Of ik voel me zoals de Amerikaanse schrijver David Thoreau (1817-1862) uitdrukte: ‘Ik maakte een wandeling door het bos en kwam er groter uit dan de bomen’.
Eenmaal bij de Busjop is het gezellig druk met mensen die op het terras duidelijk genieten van een welverdiend drankje, waar ik me graag bij aan sluit.
Foto’s van Josine Janssen uit Grathem: klik hier
